به نقل از «فرارو»

(ویدئو) پرنده قابل احترام اندونزی رو به زوال است

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۷۰۰۱

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی پرنده قابل احترام اندونزی رو به زوال است

 

فرارو- یک جفت پرنده بلند قد با پر‌های سیاه و سینه‌های صورتی از جاده‌ای پر سر و صدا عبور کردند تا به قسمتی آرام از یک ساحل توریستی شنی در حومه ماموجو، شهری کوچک در غربی‌ترین قسمت جزیره سولاوسی اندونزی برسند.

به گزارش فرارو، در آنجا مالئو‌ها به نوبت با پا‌های خود گودالی عمیق حفر کردند، سپس پرنده ماده تخمی چند برابر تخم مرغ گذاشت و آن را دفن کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هنگامی که پرندگان رفتند، یکی از چندین شکارچی متخلف که در حال تماشا و منتظر بودند، تخم پرنده را که به عنوان یک غذای لذیذ ارزشمند بود، از زیر خاک بیرون آورد.

مالئو یک گونه به شدت در حال انقراض و رو به زوال است که بومی سولاوسی و جزایر اطراف آن است، نمادی قابل احترام از تنوع زیستی سرسبز این کشور. اما این پرنده اکنون با تهدید جدیدی روبرو است، زیرا اندونزی پایتخت جدیدی را صد‌ها مایل دورتر می‌سازد.

سولاوسی غربی به عنوان یک منطقه پشتیبانی راه اندازی شده است، بنابراین دولت منطقه‌ای در حال ساخت جاده‌ها و برنامه ریزی برای ساخت بنادر بیشتری برای حمل و نقل مصالح ساختمانی برای توسعه پایتخت جدید در بورنئو است.

مارسی سامرز، زیست‌شناس، مدیر ائتلاف حفاظت از تومپوتیکا، یک سازمان غیردولتی که بر روی حفاظت از مالئو در استان‌های سولاوسی مرکزی کار می‌کند، گفت: مالئو به شدت در خطر انقراض است، زیرا مرحله بعدی انقراض است؛ و دلیل اینکه به شدت در معرض خطر است... به دلیل مشکل برداشت تخم‌ها و تخریب زیستگاه‌های آن‌ها است.

مالئو پرنده‌ای با جثه متوسط با قد کمتر از ۶۰ سانتی متر (۲۴ اینچ) گونه‌ای چشمگیر است که دارای سر کوچکی با برآمدگی استخوانی شبیه کلاه در بالای جمجمه است. نر‌ها با یک برجستگی در پایه منقار بالایی خود متمایز می‌شوند. پرندگان از این جهت غیرعادی هستند که جوجه‌های آن‌ها می‌توانند بلافاصله پس از جوجه ریزی پرواز کنند.

ریاست انجمن کشور‌های جنوب شرق آسیا در سال ۲۰۲۳ اندونزی پرنده مالئو را بر روی لوگوی امسال آسه آن قرار داده است تا گواهی بر گنجینه‌های طبیعی پر جنب و جوش و متنوع این کشور باشد.

با این حال، فهرست قرمز IUCN از گونه‌های در معرض خطر، مالئو را به‌شدت در معرض خطر انقراض توصیف می‌کند.

با کاهش زیستگاه آن‌ها و مکان‌های لانه سازی به دلیل فعالیت‌های انسانی، سفر یک جفت مالئو برای تخم گذاری بیش از پیش مخاطره آمیز و نامطمئن‌تر می‌شود. سامرز گفت که جمعیت مالئو از سال ۱۹۸۰ بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است.

تعداد مشخصی از مالئو‌ها در منطقه ماموجو یا در منطقه سولاوسی غربی باقی مانده است. آژانس جنگلداری غرب سولاوسی تنها توانست زمین‌های لانه سازی مالئو‌ها را در ۲۳ روستا بر اساس گزارش‌های ساکنان ثبت کند.

در منطقه ماموجو، زمین‌های جنگلی کوهستانی که معمولاً مالئو‌ها در آن زندگی می‌کنند در حدود ۱۵ کیلومتر (۹.۳ مایل) از مرکز شهر واقع شده‌اند و نگرانی‌هایی وجود دارد که توسعه در منطقه منجر به انقراض آن شود.

اندی آکو تکدیر، رئیس آژانس جنگلداری غرب سولاوسی گفت: تا آنجا که من می‌دانم، مالئو‌ها در حال کاهش هستند. این یک نتیجه از فرسایش ساحل است. سپس تغییر زمین توسط ساکنان یا شرکت‌ها انجام می‌شود، به طوری که زیستگاه مالئو شروع به تغییر و انقراض کرده است.

او گفت که دولت به طور مستمر به مردم و سایر ذینفعان می‌گوید که تبدیل جنگل‌ها به مزارع روغن نخل را متوقف کنند و هیچ چیز از جمله مقاصد گردشگری را در اطراف زمین‌های لانه‌سازی مالئو توسعه ندهند.

مقامات گفتند که دولت متعهد به نگهداری از پرندگان حتی با توسعه گسترده برای حمایت از پایتخت جدید است.

محل لانه سازی ساحلی مالئو‌ها در کمتر از ۱ کیلومتر (۶ مایل) از جنگل واقع شده است، اما آن‌ها با یک جاده آسفالته طولانی از هم جدا شده اند، جایی که وسایل نقلیه پر سر و صدا مشکلاتی را ایجاد کرده است.

هنگامی که پرندگان با موفقیت تخمی گذاشتند تا در شن‌های گرم شده توسط خورشید جوجه کشی کنند، شکارچیان غیرقانونی وارد آن شدند. یکی از آن‌ها شن‌ها را حدود ۵۰ سانتی متر (۲۰ اینچ) حفر کرد و سپس تخم را برداشت و به خانه آورد.

شکارچیان این تخم‌ها را تنها به قیمت ۱۵۰۰۰ روپیه (۱ دلار) به افرادی می‌فروشند که آن‌ها را یک غذای لذیذ می‌دانند. مردم ماموجو و سایر مناطق سولاوسی سابقه طولانی در دادن تخم مرغ به عنوان هدیه ویژه دارند.

برداشتن و هدیه دادن تخم مالئو غیرقانونی است. مالئو‌ها توسط قانون اندونزی محافظت می‌شوند. حداکثر مجازات پنج سال حبس و ۱۰۰ میلیون روپیه (۶۴۰۰ دلار) جریمه برای هر کسی که تخم‌های این پرندگان را بردارد و یا به لانه‌های حیوانات محافظت شده آسیب برساند، درنظر گرفته شده است. اما هیچ کس تاکنون مجازات نشده و شکارچیان تخم مالئو هنوز وجود دارند.

حافظان محیط زیست می‌گویند که این پرنده به اراده سیاسی دولت و ساکنان برای جلوگیری از تلفات بیشتر مالئو‌ها نیاز دارد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: حیات وحش اندونزی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل لانه سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۷۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رکورد جهانی ارتفاع پرواز با این پرنده زده شد

وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟

به گزارش یورونیوز، گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.

هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.

این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر می‌رسد، با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.

در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.

دانشمندان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.

کرکس دال روپلLip Kee/Flickr

از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.

از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.

این گونه از کرکس‌ها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.

مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.

دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.

این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.